دلگیرم ... از خودم ... از تو ... از خدا ... از مادر ... از پدر ... از برادر ... از دوست ... از دنیا ... از زندگی ... از روزگار ... از سرنوشت ... از جبر ... از اختیار ... از شانس ... از همه و همه و همه ... اما می‌دانم که این همه هیچ تقصیری ندارد ... هیچ تقصیری ندارد ... هیچ تقصیری ندارد ...
شاید ما خود تنها مقصران فاجعه باش ایم. من... تو... ما...
منم از تک تک اینایی که گفتی دلگیرم...دائم در حال جنگیدنم..دائم نق میزنم به زمین و زمان و.. خسته ام از گوشی که نیست....